بررسی عوامل مخل گسترش بام های سبز در ایران

فضای سبز بخش مهمی از اکوسیستم های پیچیده شهری است و خدمات اکوسیستمی مهمی را فراهم می کند این درحالی است که قیمت بالای زمین وپایین بودن مساحت فضای سبز باعث شده است تا استفاده از فناوری بام سبز در ایران به علت بهبود کیفیت محیط های شهری گزینه مناسبی به نظر برسد . متاسفانه این طرح با وجود کارکردهای موثر آن در حدایده باقیمانده است. این پژوهش به صورت پیمایشی سعی در شناسایی چالش های عدم گسترش بام های سبز درایران بنابرضرورت های محلی رادارد . دراین راستا ابتدابا بررسی منابع و تجربیات مختلف در زمینه توسعه بام های سبز و استفاده از نظرچند متخصص، ابعاداصلی عدم توسعه بام سبز مورد سئوال قرار گرفت که حاصل آن تعیین شش محور اصلی بود .نظرات نسبت به اهمیت و اولویت ارزیابی وبا تلفیق نتایج خاص، اولویت نهایی به دست آمد .در این مقوله موانعی چون هزینه های متفاوت استقرار ،عدم نگرش به عنوان راهکار زیست محیطی ، ارزان بودن حامل های انرژی ، وجودداردهمچنین در طیف میانی ،فقدان ضوابط مدون دستوری ،عدم سازگاری به لحاظ هنجاری ، نبود صنعت بومی بام سبز و درنهایت خلا پژوهش های کاربردی در این زمینه درکنار نبود طرحهایی با توجیه اقتصادی و نبود شناخت ذهنی و عینی از مزایای بام سبزدر ذهن شهروندان از جمله خط مشی های الویتی معیارها وراهبردهای اجرایی برسرراه توسعه بام های سبز محسوب می شود . راهبردپیشنهادی استفاده از تجربیات موفق در بهره گیری از بام های سبز در سطح کشورهای پیشرو برای ارتقاء کیفی محیط های شهری درکنارسایر مزیت های این تکنولوژی سبز با استفاده از بخش دولتی و بسترسازی برای حضوربخش خصوصی است

کلیدواژه ها:

بام سبز ، شهرسبز ، اصول اکولوژیک ، توسعه پایدار