نمود انسان ایرانی در جلوه های بصری

این مقاله پژوهشی به روش تحلیلی توصیفی درباره بررسی هویت ایرانی از طریق جلوه های بصری می باشد.کمیت و کیفیت تجلی هویت ایرانی در محیط های مصنوع از مباحثی است که باید مورد بررسی قرار گیرد. هویتی که برای بازنمایی خود مورد استفاده قرار می گیرد و با تجربیات ارزشها، آرمانها، نگرشها، انتظارات، اهداف، نیازهای جاری و دانش پس زمینه ای افراد ارتباط داردخود مورد استفاده قرار می گیرد و با تجربیات ارزشها، آرمانها، نگرشها، انتظارات، اهداف، نیازهای جاری و دانش پس زمینه ای افراد ارتباط دارد خودی که ارزشها، آرمانها، نگرشها، انتظارات، اهداف، نیازهای جاری و دانش پس زمینه ای افراد ارتباط دارد سیال و تغییر پذیر است یعنی دارای ترجیحات تغییر پذیر است. اما خود ارمانی پایدارتر است، بنابراین، خود آرمانی شخص که مبتنی بر ارزشها و نگرشهای اوست، هم در هویت نقشی و هم درهویت شخصی نفوذ دارد. روش زندگی نیز با هویت شخصی ارتباط دارد زیرا روایت خاصی را که فرد برای هویت شخصی خود برگزیده است در برابر دیگران مجسم می سازد و مستلزم تصمیم گیری های روزانه درباره نحوه ی پوشش، مصرف، کار و فراغت است. حال پرسش این است که آیا با بررسی آثار هنری هنرمندان ایرانی می توان درک درستی از آرمانها، باورها و نگرشهای انسان ایرانی در ادوار مختلف تاریخ داشت؟ آیا با مقایسه آثار هنری می توان به ابعاد تازه ای از فرهنگ ایرانی دست یافت؟ آیا می توان به بررسی ابعاد انسانی از طریق فضای معماری پرداخت؟ مطالعات تطبیقی هنر، در صورت توجه و دقت به زمینه ها و بافت فرهنگی و اجتماعی آثار هنری ، به جز ثمرات مستقیمی که در مقایسه آثار وپدیده های هنری در بر دارد، به طور غیر مستقیم پیوستگی های ساحت هنر را با موضوعاتی از قبیل نژاد و اقوام، هویت جنسیتی، الگوی مصرف محصولات فرهنگی در طبقات مختلف اجتماعی، ایدئولوژی ها و قدرت وساحت های کلان فرهنگی، هنجارها، باورها و اعتقادات اجتماعی را فراهم می آورد. پژوهشهای تطبیقی زمینه ای ، با تحلیل و بررسی فرهنگ امکان شناخت هر چه بیشتر آثار مورد مطالعه را فراهم می سازد. با این وجود در مطالعات تطبیقی هنر، برای به دست آورن دیدی چند سویه و جامع، تفسیر شکل اثر به طور خاص ، نقش مایه ها، ترکیب بندی ها، تقارن و توازن و ارتباط آن با زمینه های اجتماعی می تواند راهگشا باشد

کلیدواژه ها:

هنرهای تجسمی ، فرهنگ ، انسان ایرانی