بازخوانی ادراک محیطی در معماری اسلامی با تاکید بر مولفه های مسجد بعنوان قرارگاه رفتاری

معماری اسلامی از دیر باز کالبدی مناسب برای پاسخدهی به استفاده کنندگان و بستر تعالی روحی آدمیان بوده است که اوج این هنر و ملاحظات را در معماری قدسی مساجد خصوصا مساجد ایرانی (شیعی)، میتوان جستجو کرد. این هویت معنوی علاوه بر انگاره های قدسی، به لحاظ کالبدی و کارکردی نیز پاسخگوی کاربران خود و ارائه دهنده ادراکی در خور محیط آسمانی- زمینی مسجد بوده است. از این رو این نوشتار بر آنست تا با بررسی شاهکاری از آثار طلایی عصر صفوی مسجد امام اصفهان مسجد را بطور خاص در قلمرو معماری اسلامی به عنوان یک قرارگاه رفتاری مورد بازیابی قرار داده که با استفاده از الگوهای رفتاری حادث در این قرار گاه ها عناصر کالبدی- ساختاری و اجتماعی_دینامیک آن و همچنین عناصر محیطی موثر بر ادراک افراد را فارغ از ویژگیهای فردی آنها مورد بررسی قرارخواهد دادو نتایجی اعم از بازیابی اجزاء عناصر سازنده و تاثیر گذار کالبدی همچنین ارتباط رفتارهای فضایی و قرارگاه بشکل نموداری شامل فرآیندهای گروهی و فردی در محیط مذکور، منتج خواهد شد . به منظور انجام این مهم با مطالعه موردی از روش های تحقیق تحلیلی- توصیفی و تجربی با مطالعات میدانی ،کتابخانه ای بهره گرفته شده است.نتایج حاصل از این پژوهش بدلیل ارائه واحدهایی تعریف شده بر اساس علوم روانشناسی اکولوژیک میتواند به پیشنهاداتی در زمینه طراحی مساجد امروزی به عنوان محیطی پاسخده نائل آید

کلیدواژه ها:

قرارگاه رفتاری ، مسجد ، روانشناسی اکولوژیک ، ادراک محیطی ، معماری اسلامی