طراحی و احیای محیط طبیعی رود دره شهرتهران با عنوان باغ موزه طبیعت نمونه موردی رود دره کلکچال

روند تخریب محیط زیست در مناطق کوهستانی، به ویژه در دامنه جنوبی البرز در کنار عواملی مانند موقعیت جغرافیایی، رشد جمعیت و توسعه شهری و نیاز به گذر ان اوقات فراغت و رهایی از تنش های روزمره، اهمیت این منطقه را بیش تر نمایان ساخته . تهران، دارای موقعیت جغرافیایی خاصی است که ناشی از همجواری با دامنه های البرز و بالطبع آن حضور رود دره های کوهستانی جاری در بافت شهر می باشد . کالبد طبیعی انسان از خاک است و طبیعت و سرشت وی بر خواسته از خاک است ودوباره به خاک برمی گردد . کالبد معماری خاک نیز مانند کالبد انسان از خاک برخواسته و دوباره به خاک بر می گردد.این تجانس باعث سازگاری معماری خاک با شرست آدمی شده است .کالبد ها محل پرورش و اسباب پرورش نفس است و نفوس انسان ها نیز در کالبد طبیع ی خود رشد یافته و متعالی می شوند . رود دره ها می توانند نقش مهمی در زمینه تأمین منابع آب شیرین، کریدورهای طبیعی جریان آب و هوا و محیط های زیست مناسب، فضاهای گردشگری و سبز و استقرار فعالیت های خدماتی و تفریحی عمومی ایفاء نمایند . از این رو شایسته است طراحی چنین فضاهایی در چارچوب طرحی نظام مند واصولی هدایت شود . هدف این تحقیق، ارائه راهکارهای طراحی پایدار سیمای کوهستانی و امکان توسعه در قالب کالبدی - عملکردی است . حفظ میراث طبیعی، توسعه گردشگری با تأکید بر حفظ و ارتقای کیفیت محیطی و ایجاد محیط مطلوب برای تحقیق و تفرج از جمله اهداف طراحی این محیط ها می تواند باشد.

کلیدواژه ها:

رود دره ، طبیعت ، کلکچال ، باغ