نقش آموزه هبی دینی و ادبی در توسعه فرهنگ شهری

نسبت دین و فرهنگ ازمسائل بحث برانگیز درفلسفه دین است هرپاسخی به این مسئله و تعیین نسبت میان هریک ازاین دومفهوم و تاثیر هرکدام بردیگری و چالشهای موجود میان این دوعرصه میتواند ما را درمیدان عمل یاری کند تاثیری که اموزه های دینی برفرهنگ نخبگان و توده مردم میگذار میتواند تمام انرژیها و فعالیت ها را درجهت انقلابها اصلاح تمدنها و فرهنگ ها به کارگیرد و اثارعظیمی را ازخود به یادگار بگذارد رابطه وثیق دین و فرهنگ به ویژه نقش جهت دهنده ای که اموزه های دینیدرقبال فرهنگ شهردارند ضرورت مطالعه تاثیر گذاری نظام مند این اموزه ها برفرهنگ شهر را دوچندان می کند توسعه فرهنگی شهر که برمبنای الگوپذیری ازمنابع دین اسلام بایستی موردتوجه قرارگیرد لازمه اش اسلامی بودن و متجلی شدن اثارقرانی و اسلامی درمجموعه عوامل موثردرآن می باشد که باید این عوامل دررفتار و گفتار و کردارهای خود ازاموزه های قران کریم و سنت بهره گیری کند این مقاله باهدف بیان تاثیر اموزه های دینی برفرهنگ شهر به این نتیجه رسیده اند که دین و فرهنگ به عنوان دو مقوله درهم تنیده منسجم اموزه هایی می افرینند که میتواند درنقش روح فرهنگی تحول افرینی بالندگی و رشد فرهنگ و تمدن را به دنبال داشته باشد

کلیدواژه ها:

دین ، فرهنگ ، آموزه ، توسعه فرهنگ شهری