جایگاه پایداری و انرژیهای پاک در تدوین طرحهای جامع دانشگاههای آینده

هدف این پژوهش پرداختن به مفهوم پایداری و پردیس سبز برای تبیین راهکارهای دستیابی به این مفاهیم میباشد. بررسی چشمانداز نمونههای موردی دانشگاهی نشان میدهد که در طراحی و برنامهریزی دانشگاهها بعد از توجه به موضوعات عملکردی و کالبدی، پایداری و توجه به محیطزیست در رتبه سوم قرار دارد. بیش از 91 سال در بسیاری از بخشهای به موضوع پرداخته میشود اما پیشرفتها کند بوده که برای سرعتبخشیدن به آن نیاز به استخراج راهکارهای اتخاذ شده و اولویتبندی نیازها و نگرانیهاست. در حال حاضر بحران زیست محیطی پیچیده و گسترده جهانی، فشارها را به ویژه بر بخش دانشگاهی افزایش داده است و دانشگاهها در صورتی که بخواهند نجات یابند، باید علاوه بر پاسخ به این فشارها، رهبری جامعه را برای رفتار و سبک زندگی مردم، ایجاد دیالوگ با جامعه و پرورش دانش مورد نیاز برای توسعه پایدار به دست بگیرند. دانشگاه سبزیک سیستم آموزش عالی است که بهرهوری انرژی را بهبود میبخشد، از منابع محیطی محافظت نموده و به وسیله آموزش پایداری و خلق محیطیادگیری و زندگی سالم، کیفیتهای محیطی را افزایش میدهد. در میان راهکارهای پایداری، بررسی و توجه به انرژی از موضوعات مهم و شاخص میباشد. در رابطه با انرژی دو رویکرد وجود دارد: یک، تلاش برای کاهش مصرف انرژی و افزایش بهرهوری در ساختمان و دو ایجاد امکان تولید انرژی پاک برای تامین انرژی مورد نیاز دانشگاهها با توجه به قابلیتهای موجود در سایت میباشد. در این پژوهش شیوههای رایج تولید انرژی پاک در دانشگاههای جهان مقایسه میشود و در پایان نیز شیوههای مدیریتی کاهش مصرف انرژی و تولید انرژی پاک از سلولهای خورشیدی برای حوزه هنر دانشگاه فردوسی مشهد براساس مصرف وضع موجود بررسی و محاسبه میگردد

کلیدواژه ها:

پایداری ، پردیس سبز ، تولید انرژی پاک و سیستمهای خورشیدی