نمادپردازی الگوی چهارباغ در باغسازی ایرانی با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی

تا چند دهه پیش، باغ در ادامه معماری یا به عنوان گونه ای از آن تفسیر می شد. اما امروزه به عنوان اثری قایم به ذات که نقشی به سزا در شکل دادن به محیط طبیعی دارد، مورد توجه قرار گرفته است . ساخت باغ در کشور ما سابقه ای طولانی داشته و در تمام دورانهابخصوص دوره اسلامی مورد توجه بوده است . باغها چند عملکرد داشته اند و در بعضی دورانها باغهای عمومی برای گردش و تفریح اهالیساخته می شدند . باغ ایرانی با سابقه طولانی و درخشان خود بعنوان یک الگوی منظرسازی همواره مورد توجه است . الگوی چهارباغ از مشهورترین فرضیه ها در شکل گیری باغ ایرانی است و پژوهشگران بر هندسه نقشه باغ ایرانی به صورت چهاربخش تکیه دارند .در این تحقیق به نقد عدد چهار و ریشه های شکل گیری مفهوم چهارباغ ازدیدگاه پدیدارشناسی می پردازیم . با بررسی اولین باغ به این نتیجهمیرسیم که الگوی چهارباغ از زمان هخامنشی در باغ سازی ایرانی وجود داشته است . و دلیل شکل گیری چهارباغ را با بررسی عناصر چهارگانه آب،خاک،باد و آتش درمی یابیم . در این پژوهش روش اسنادی و کتابخانه ای با تکیه بر تکنیک های پدیدارشناسی مورد استفاده قرار گرفته است . جمع آوری اطلاعات از طریق بررسی محیط با استفاده از برداشت و مشاهده میدانی و کتابخانه ای بوده است