استفاده از بادگیرهای سنتی به منظور فناوری های نوین در خانه های مسکونی معاصر

از دیرباز تا کنون مساله ایجاد و حفظ آسایش محیطی مساله ای مهم در سراسر جهان بوده است. بشر همواره به دنبال راهی برای رسیدن بهآسایش و رفاه جسمی و روح بوده و هست. یکی از روشهای ایجاد رفاه برقراری دمای تعادل و مناسب به وسیله سیستم های سرمایشی- گرمایشی امکان پذیر است. اما از آنجا که نیروی برق از ابتدا محیا نبوده است سازه ها و سبک های معماری برای ایجاد محیط مطلوب بسیار تاثیرگذار بوده.حال می توان به نمونه های اجرای معماری همچون گنبدها، بادگیر، سرداب و یخچال اشاره کرد. در این تحقیق هدف بررسی بادگیرها به عنوانسیستم سرمایشی در بناها و ایجاد خنکای مناسب است. تامل در مفاهیمی همچون (نظام تهویه)، (بادگیر) در معماری ایرانی بیانگر نوعی جایگزینیو تسلط تکنولوژی و فنآوری گذشته ی اقلیم کویر پاسخگویی به کاستی ها و بحران های کالبدی و معنوی معماری را ندارند. ضرورت این پژوهشبررسی تاسیسات معماری سنتی ایران و بهره گیری از بهترین نوع آن در معماری مدرن در جهت دستیابی به کاهش مصرف انرژی های فسیلی می-باشد. امید به آن که نتایج و یافته های حاصله راهی برای ذخیره سازی انرژیهای تجدیدناپذیر برای نسل های بعدی ما باشد.

کلیدواژه ها:

بادگیر مدرن ، بادگیر سنتی ، بهینه سازی ، انرژی ، معماری