جنبه های نمایشی در بازیهای محلی مازندران

بازی های محلی در هر سرزمین، نشان از چگونه زیستن و چگونه مردن مردمان آن خطه و سامان دارد و آبستن پیام زندگی در رویدادهای فرهنگی، تاریخی، سنت و اساطیری هر قوم و ملیتی است که میتوان از آنها به عنوان نمایش و یا به نوعی از نمایش یاد کرد. هدف مقاله ی حاضر، آن است تا جنبه های نمایشی در بازیهای محلی مازندران، زیرمجموعه ی تبرستان قدیم را مورد بررسی قرار دهد. در این مقاله، ابتدا به تعریف نمایش و تقلید از دیدگاه ارسطو و در ادامه به تعریف بازی، بازی از دیدگاه روانشناسان و زیست شناسان، بررسی بازیهای محلی و تقسیم بندی این بازیها در سه گروه بازی های تفریحی، ورزشی و نمایشی پرداخته شده است. در مرحله ی بعد به بررسی جنبه های نمایشی از قبیل رقص، حرکت، بیان، شعر، موسیقی، در این سه گروه از بازی های «دراماتیکی » تماشاکنان، خیر و شر، فضا سازی و ... که بار نمایشی محلی را دارد، پرداخته شده و در نهایت، غیرقابل انکار بودن ارتباط بین هنرهای نمایشی و آثار بومی را که باعث شکل گیری نمایش شدهاند، ارایه می شود.

کلیدواژه ها:

جنبه های نمایشی ، بازی های محلی ، مازندران ، تبرستان