مورفولوژی خوشه و ویژگی های کیفی انگوریاقوتی تحت تاثیر جیبرلیک اسید، تنک کننده های شیمیایی و مکانیکی

انگور از مهم ترین محصولات باغی در دنیا است. ارزش این محصول به لحاظ قابلیت مصرف آن به طرق مختلف از جمله تازه خوری، کنستانتره، آب میوه، فرآورده های تخمیری و مربا بسیار بالا است و از این لحاظ نقش مهمی را در اقتصاد کشورهای تولیدکننده آن ایفا می کند. انگور رقم یاقوتی یکی از ارقام زودرس و بازار پسند می باشد. انگور یاقوتی به دلیل داشتن تراکم بیش از حد حبه باعث کاهش کیفیت و بازار پسندی، همچنین کاهش عمر پس از برداشت میوه آن می گردد. در همین راستا پژوهشی در سال های 1390 و 1391 ، روی مورفولوژی خوشه و ویژگی های کیفی انگور یاقوتی با استفاده از، تنک کننده های شیمیایی، مکانیکی و جیبرلیک اسید انجام شد. این پژوهش به صورت فاکتوریال در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با دو عامل، عدم کاربرد جیبرلیک اسید و کاربرد جیبرلیک اسید ( 60 میلی گرم در لیتر) و 8 تیمار: شاهد، تنک مکانیکی (استفاده از شانه)، نفتالین استیک اسید (7/5 و 15 میلی گرم در لیتر)، اتفن ( 75 و 150 میلی گرم در لیتر) و سوین ( 750 و 1500 میلی گرم در لیتر) با 3 تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تمامی تیمار های استفاده شده باعث کاهش تعداد حبه در خوشه گردیدند. وزن حبه، قطر حبه و طول حبه به طور مستقیم تحت تاثیر کاهش تعداد حبه ها و جیبرلیک اسید افزایش یافتند، که در تیمار تنک مکانیکی و کاربرد جیبرلیک اسید بیشترین افزایش مشاهده گردید.