بررسی مهار زوال پروتئین و بهبود عمرگلجا در گل شاخه بریده آلسترومریا (Alstroemeria hybrid L. cv. Modena) با کاربرد تیدیازورون
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 986
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HORTISYMP01_048
تاریخ نمایه سازی: 5 مهر 1393
چکیده مقاله:
در 20 سال اخیر هیبریدهای مختلفی از گونههای تجاری جنس آلسترومریا به بخش مهمی از تجارت گل های بریده تبدیل شده است. به منظور بررسی تاثیر تیدیازورون بر جلوگیری از زوال پروتئین و بهبود عمرگلجا در گل شاخه بریده آلسترومریا رقم مدنا آزمایشی بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با تیمار پالس تیدیازورون (0، 10، 20، 50 میکرومولار) همراه با شاهد، در 3 تکرار، 12 پلات و 48 شاخه گل انجام شد. در این آزمایش صفات کیفی نظیر عمرگلجا، وزن تر، وزن خشک، میزان مواد جامدمحلول و میزان پروتئین گلبرگ مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده تیمار 20 میکرومولار تیدیازورون بیشترین عمرگلجا، وزن خشک و پروتئین گلبرگ را نسبت به سایر تیمارها نشان داده است. همچنین بیشترین میزان کاهش وزن تر و مواد جامد محلول در تیمار شاهد مشاهده شده است. تیدیازورون مرگ برنامه ریزی شده سلول را از طریق افزایش سنتز پروتئین و کاهش میزان گونه های اکسیژن فعال به تاخیر می اندازد و از این طریق ماندگاری گل های شاخه بریده را افزایش می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا باقری تیرتاشی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
داود هاشم آبادی
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
بهزاد کاویانی
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :