رابطه عزت نفس و تاب آوری با فرسودگی شغلی در کارکنان بیمارستان گلستان شهر اهواز

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین عزت نفس و تاب آوری با فرسودگی شغلی در کارکنان بیمارستان گلستان شهر اهوازبود. جامعه آماری شامل 800 نفر از کارکنان بیمارستان گلستان شهر اهواز بود که بر اساس جدول مورگان تعداد 265 نفر بهروش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. طرح پژوهش از نوع همبستگی بود. ابزار های مورداستفاده در این پژوهش شامل: پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ (1965)، پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) وپرسشنامه فرسودگی شغلی مزلاچ (1965) می باشند. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین عزت نفس و فرسودگی شغلی در بین کارکنان بیمارستان، رابطه معکوس و معنیداری وجود دارد. بین تاب آوری و فرسودگی شغلی در بین کارکنان بیمارستان، رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد و بینعزت نفس و تاب آوری با فرسودگی شغلی رابطه چندگانه وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون مرحله ای نیز نشان دادکه متغیرهای تاب آوری و عزت نفس به ترتیب پیش بینی کننده فرسودگی شغلی در کارکنان بیمارستان می باشند.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، تاب آوری ، فرسودگی شغلی