تبیین نقش زیر ساخت های فیزیکی، قانونی،نیروی انسانی ومالی در موفقیت برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع دربیمه درمانی روستائیان و عشایر ایرانی

سطح بندی نظام مراقبت سلامت به منظور کاهش هزینه، ایجاد عدالت و امکان دسترسی آحاد مردم به خدمات مورد نیاز انجاممی گیرد. نظام ارجاع به عنوان پل ارتباطی، ارائه دهندگان و دریافت کنندگان خدمات را از پایین ترین سطح به سطوح بالاتر وبالعکس هدایت می نماید.عدم پاسخگویی به نیازها و انتظارات سلامتی، اجرای برنامه های اصلاحی را ایجاب می کند. پزشکخانواده روستایی از جمله این اصلاحات در نظام سلامت ایران است که از سال 1384 به اجرا در آمد. هدف از این مطالعه، بررسیعملکرد برنامه پزشک خانواده روستایی از زمان آغاز این برنامه بود. این مطالعه بر اساس روش دلفی و با استفاده از نظر متخصصیناین حوزه که عبارتند از : پزشکان شاغل در طرح روستایی،بازرسان و ناظران اجرای طرح بیمه سلامت وکارشناسان و مدیران کلاستانهای خوزستان، اصفهان، لرستان، ایلام، کرمانشاه،چهار محال و بختیاری و کهگلویه و بویر احمد می باشد. در این تحقیق سعی برآن شده است بر اساس اهداف برنامه پزشک خانواده عوامل موفقیت یا عدم موفقیت اجرای برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع درروستاها تعیین شود.بطور کلی پس از گذشت چند سال از اجرا، برنامه عملکرد نسبتا خوبی داشته ولی هنوز نظام ارجاع وارائهپسخوراند از پزشکان متخصص به سطح یک، پیگیری عاقبت بیماران و تکمیل پرونده سلامت بدرستی اجرا نمی شود. دسترسیتاحدودی بهبود یافته و هزینه های غیر ضروری کاهش یافته با این حال هنوز بینش سلامت نگر مطلوب در اذهان نهادینه نشده است.

کلیدواژه ها:

برنامه پزشک خانواده ، نظام ارجاع ، بیمه روستاییان و عشایر زیر ساختهای فیزیکی ، قانونی ، نیروی انسانی ومالی