بررسی رابطه ارزش های فرهنگی با سلامت روان در بین دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان کرمان

هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه ارزش های فرهنگی با سلامت روان در بین دانش آموزان متوسطه دوره دوم در شهرستانکرمان می باشد. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری نیز شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطهدوره دوم در شهرستان کرمان در سال تحصیلی 94-93 می باشد. روش نمونه گیری تحقیق تصادفی طبقه ای و حجم نمونه با عنایت به جدول کرجسی – مورگان، 375 نفر بوده است. جهت گردآوری اطلاعات از دو نوع پرسشنامه، شامل سلامت روان گلدبرگ (1987) و مقیاس ارزش های فرهنگی اسرایت و کاراهانا (2006) استفاده شده است. برای سازمان دادن، خلاصه نمودنو تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید. نتایج تحلیل حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشانداد که بین مردخویی / زن خویی با علائم اضطرابی رابطه مثبت، ولی بین این مولفه با علائم جسمانی، کارکرد اجتماعی،افسردگی و سلامت روان رابطه معنی داری وجود ندارد. فردگرایی/ جمع گرایی با علائم اضطرابی، افسردگی و سلامت روانرابطه مثبت و معنی دار، ولی با علائم جسمانی و کارکرد اجتماعی رابطه معنی داری ندارد. همچنین بین فاصله قدرت با علائماضطرابی، کارکرد اجتماعی، افسردگی و سلامت روان رابطه مثبت وجود داشته اما با علائم جسمانی رابطه ندارد. در نهایت بینبعد چهارم ارزشهای فرهنگی یعنی ابهام گریزی با علائم اضطرابی، افسردگی و سلامت روان رابطه مثبت ولی با علائم جسمانیو کارکرد اجتماعی رابطه وجود ندارد. نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که فقط بعد فاصله قدرت به صورتمعنی داری قادر به پیش بینی سلامت روان دانش آموزان است. این بعد به تنهایی 15 درصد از واریانس سلامت روان ایندانش آموزان را تبیین می کند.

کلیدواژه ها:

ارزشهای فرهنگی ، سلامت روان ، مقطع متوسطه دوره دوم