بررسی رابطه ی بین دلبستگی به خدا و بخشایش با سبکهای مقابله با استرس در نوجوانان پسر

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین میزان دلبستگی به خدا و مهارت بخشایش با انواع سبک های مقابله با استرس انجامشد. شواهد تجربی بسیاری نشان داده است که افراد با دلبستگی به خدا احساس اطمینان بیشتری جهت سازگاری با شرایطاسترس زا نموده و قادر خواهند بود راهبردهای مناسبتری جهت مقابله با استرس انتخاب نمایند. از سویی دیگر به کارگیریمهارت بخشایش به عنوان یک راهبرد حل مساله و شیوه ای جهت کنترل خشم و التیام زخم های عاطفی در شرایط استرس زادر روابط بین فردی از دیدگاه روانشناسی مثبت نگر توصیه شده است. نتایج این پژوهش بر روی 70 نفر از پسران سال سومراهنمایی یکی از مدارس راهنمایی شهر تهران، که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده بودند، نشان داد: بین دلبستگیبه خدا و بخشایش با روش مقابله با استرس مسأله مدار همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد. اما بین دلبستگی به خدا وبخشایش با روش مقابله با استرس هیجان محور و اجتنابی همبستگی مثبت و معنی داری وجود ندارد. بنابراین نوجوانانی کهمیزان دلبستگی به خدا و بخشایش در آنها بیشتر است، از شیوه ی شناختی که در حوزه ی سبک مسأله مدار است، برای مقابلهبا استرس استفاده می کنند. اما کسانی که از روش های عاطفی (هیجان محورواجتنابی) استفاده می کنند، دلبستگی پایین ترینسبت به خدا دارند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد سبک مقابله ای مساله محور می تواند به میزان 13 درصددلبستگی به خدا و به میزان 10 درصد نیز بخشایش را پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

دلبستگی به خدا ، بخشایش ، روانشناسی مثبت ، مقابله با استرس ، هیجان مدار ، مساله مدار ، اجتنابی