آسیب شناسی طرحهای توسعه شهری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار نمونه موردی: بافت فرسوده شهریاسوج

تجارب تهیه طرح های توسعه شهری و به طور ویژه طرح های بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری طی چند دهه گذشته نشان ازعدم تحقق برخی ازطرح ها در مرحله اجرا و عدم تحقق غالب اهداف پیشنهادی طرح های اجرا شده می باشد. این پژوهش با هدف بررسی مهم ترین دلایل عدم تحقق پذیری این طرح ها در سطح شهریاسوج در سال 3131 با رویکرد توصیفی-تحلیلی کاربردی انجام شده است. علی رغم اینکه بافت فرسوده ی یاسوج در سال 3131 مصوب گردیده و هنوز به مرحله ی اجرا نرسیده ولی بررسی ها در مورد سایر طرح های توسعه ی شهری اجرا شده و فرایند تهیه و تصویب همین طرح بافت فرسوده نشان می دهد که متاسفانه این طرح ها به شکل یکسویه و از بالا به پائین با رویکرد دستوری تهیه شده و چون تمامی ذی نفعان در این فرایند درگیر نبوده اند میزان تحقق پذیری آنها منطبق با قوانین و مقررات شهرسازی نیز کم ومحدود می باشد. برای کاهش و حل چنین مسائلی باید با رویکرد سیستمی تمامی بازیگران درگیر در چرخه بهسازی ونوسازی بافت های فرسوده شهری اعم از مردم که خود شامل ساکنان؛ مالکان، صاحبان حقوق و منافع، سازندگان، انبوه سازان و سرمایه گذاران غیردولتی است، سیستم بانکی کشور، شهرداری ها و بخش دولتی و البته عنصر پنجمی تحت عنوان تسهیلگر و روان کننده حرکت ، را به کار گرفت

کلیدواژه ها:

تحقق پذیری ، بافت فرسوده ، احیاء ونوسازی ، شهریاسوج