بررسی عناصر هویت ساز ایرانی اسلامی در معماری بومی کیش

اکثر صاحب نظران هویت را مفهومی متغیر و شناور می دانند که در گذر زمان و در بازخورد با عوامل مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ... شکل می گیرد. اما مقوله هویت سابقه ای به بلندای تاریخ دارد و آن زمان که انسان احساس کرد که باید به کیستی و چیستی خود در برابر طبیعت پاسخ دهد، هویت متولد شد. اما به نظر می رسد در این برهه از زمان که شاهد پیشرفتهای گوناگونی درتمام زمینه های علمی هستیم جای هویت درمعماری ایرانی کمرنگ تر و دچار گسست شده است. یکی از آثار این گسست، دور شدن هویت بومی و ارزشهای اسلامی در آثار معماری امروز ایران است. عدم استفاده درست از تجارب ارزشمند تاریخی و اسلامی در حوزه معماری و ساماندهی محیط مصنوع با الگوهای غربی و بین المللی شاهد روشن این مدعاست. از این رو، این پژوهش برآنست تا با استفاده از مطالعه اسنادی و کتابخانه ای در وهله نخست مفهوم هویت ایرانی اسلامی را مورد مطالعه قرار دهد و در وهله دوم به شناسایی مولفه های هویت ساز در – معماری بومی کیش بپردازد. نتایج پژهش گویای آن است که در طراحی بناهای بومی کیش، معمار آشنایی کامل با مولفه های هویت ساز داشته که همه آن شیوه ها را در طراحی بناهای سنتی و اجزای کالبدی ساختمان های کیش وارد نموده است.

کلیدواژه ها:

هویت ، ایرانی ، اسلامی ، کیش ، معماری بومی