تبیین مسئله شر با بهره گیری از دستگاه هستی شناسی عرفان نظری

مسئله شر به عنوان دغدغه ای کلامی فلسفی و عرفانی بسیار چالش برانگیز است. در ادیان توحیدی بر خلاف ادیان غیر توحیدی نمی توان برای شرور، منبع و خدای جداگانه ای در نظر گرفت و این موضوع بر صعب بودن پاسخ به مسئله شرور، در ادیان دسته نخست، می افزاید. تبیین صحیح شرور در دستگاه هستی شناسی عرفان نظری با توجه به حیثیت تقیبدی شانی و نقادی، هدف این پژوهش است. با تکیه بر این تبیین، می توان ذاتی بودن، اولی بودن، و مخلوق بودن را از شرور نفی کرد و به آن حیثیتی انتزاعی و جعلی داده و به این نتیجه رسید که شر پنداشتن حوادث هستی پیامد دید نسبی گرا و جزئی نگر موجودات است و در نتیجه تغییر زاویه دید، می توان شرور را از ذات هستی نفی کرده و امری عدمی تلقی نمود.

کلیدواژه ها:

شرور ، شر ، حیثیت تقیبدی ، حیثیت تقبیدی شانی ، حیثیت تقیبدی نقادی