بررسی تأثیر اینرسی حرارتی جدارههای ساختمان های مسکونی بر آسایش حرارتی و تابش نامتقارنبا استفاده از معیار فنگر

در این مقاله به بررسی تأثیر اینرسی حرارتی جداره ها بر آسایش حرارتی، تابش نامتقارن و بارهای حرارتی و برودتی یک فضای نمونه در سه ساختار مختلف، اینرسی حرارتی کم LI ، اینرسی حرارتی متوسط MI و اینرسی حرارتی زیاد HI در اقلیم های گوناگون آب و هوایی ایران، پرداخته شده است. فضای مورد نظر اتاقی به ابعاد 2/7 × 6 × 8 متر بوده که براساس استاندارد ASHRAE-140 انتخاب گردیده و دارای یک درب در جداره شمالی و یک پنجره جنوبی به ابعاد 3 × 2 متر می باشد. بررسی در دو حالت زیر انجام گرفته است :1 - بدون سیستم سرمایشی و گرمایشی2 - با در نظر گرفتن سیستم سرمایشی و گرمایشی. در این تحقیق معیار آسایش حرارتی فنگر (آسایش حرارتی و تابش نامتقارن ) در هر دو حالت ذکر شده مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان میدهد افزایش اینرسی حرارتی به طور قابل ملاحظه ای نوسانات دمایی در طول روز و مصرف انرژی سالیانه را کاهش میدهد؛درصد این کاهش دراقلیمها ی گوناگو ن آ ب و هوایی ، متفاو ت و بین 13/62 % برای رشت تا 20/05 % برای اصفهان می باشد.

کلیدواژه ها:

اینرسی حرارتی ، معیار آسایش فنگر ، تابش نامتقارن ، مصرف انرژی سالیانه ، اقلیم های مختلف ایران