چگونگی انجام باروری ابرها جهت تعدیل آب و هوای مناطق خشک ایران

در دهه های اخیر کمبود منابع آب و بارش های جوی به اساسی ترین معضل جامعه بشری تبدیل شده است که یکی از مدرن ترین راهکارهای صورت گرفته برای مقابله با آن استفاده از باروری ابرها در مناطق مستند می باشد بارور کردن ابر روشی است که برای تحریک ابر جهت تشکیل باران مورد استفاده قرار می گیرد در این روش برای اینکه بتوان بهترین تاثیر را بر یک سیستم ابری گذاشت وجود ابرمهم است زیرا بدون وجود آن تاثیر گذاری مفهومی نخواهد داشت و همچنین وضعیت ابر از لحاظ ارتفاع گستردگی تراکم میزان آب موجود در آن و سرعت حرکت سیستم بر عملیات باروری تاثیر گذار است آزمایش های علمی گسترده ای برای فناوری بارورسازی ابرها در جهت تعدیل آب و هوا به اجرا درآمده است به طوری که اگر این فناوری بدرستی مورد استفاده قرار گیرد و با ابزارهای نوین امروزی همراه باشد به نتایج شکفت آوری می توان دست یافت به سبب ویژگی های جغرافیایی و طبیعی موجود در کشور ایران و قرار گیری حدود دو سوم آن در مناطق خشک و نیمه خشک و همچنین با توجه به اینکه میزان متوسط بارش کشور بین 230تا250 میلیمتر می باشد می توان از باروری ابرها جهت ذخیره و استحصال آب حاصله از بارش به منظور استفاده در زمینه مصارف شهری صنعتی و کشاورزی در فصول گرم و بدون بارش برای افزایش میزان بارندگی بکاربرد که در ایران از دو روش باروری قله ابر و باروری درون ابر به منظور باروری ابرها استفاده می شود همچنین برای جلوگیری از ایجاد آلودگی زیست محیطی ناشی از مواد بارورکننده در ابرها از ازت مایع استفاده می گردد که پس از انتشار در هوا به سرعت تبدیل به گاز می شود و هیچگونه آلودگی در محیط ایجاد نمی کند

کلیدواژه ها:

بارش ، تعدیل آب و هوا ، استحصال ، ازت مایع