بررسی تغییرات دبی خروجی از صفحات ژئوکمپوزیت در شرایط کاربرد پساب در سیستم آبیاری زیر سطحی

گرفتگی قطره چکان ها از مهم ترین مشکلات بهره برداری در سیستم آبیاری قطره ای محسوب می گردد که باعث کاهش یکنواختی پخش و بازده آبیاری در این سیستم می شود بررسی عملکرد عدم گرفتگی قطره چکان ها نخستین و مهم ترین گام در طراحی بهینه سیستم آبیاری قطره ای است بنابراین در این پژوهش استفاده از صفحات ژئوکمپوزیت به عنوان جایگزینی برای سامانه های موجود مورد ارزیابی قرار گرفت هدف از این پژوهش بررسی روند تغییرات دبی خروجی از صفحات ژئوکمپوزیت در سیستم آبیاری زیر سطحی می باشد طرح آماری مورد استفاده در این آزمایش طرح کاملا تصادفی با 3 تیمار که عبارتند از (ژئوکمپوزیت با ابعاد 4*4 ، 8*8 سانتی متر مربع و قطره چکان به عنوان تیمار شاهد) که با سه تکرار انجام شد برای تعیین دبی خروجی از صفحات ژئوکمپوزیت با توجه به ظرفیت نگهداری آب خاک حجم مشخصی از پساب از طریق ورقه های ژئوکمپوزیت نسبت به زمان به خاک وارد گردید نتایج بدست آمده نشان داد که ژئوکمپوزیت با ابعاد 8*8 سانتی متر مربع در شرایط کاربرد پساب کمترین میزان تغییرات دبی در دوره زمانی 70 روزه داراست.

کلیدواژه ها:

آبیاری زیر سطحی ، دبی خروجی ، ژئوتکستایل و ژئوممبران