اکواپونیک و پرورش آبزیان

پرورش آبزیان در سیستم اکواپونیک تابع رفتار تغذیهای آبزیان، تراکم نگهداری ماهی و سطح تولید قابل انتظار، وزن و بیوماس ماهی، میزان غذادهی، کیفیت و کمیت آب قابل دسترس، و مدیریت بهداشتی و پرورشی است . متعادل نمودن این عوامل مستلزم اگاهی از تمامی عوامل زنده (Biotic) و غیر زنده (Abiotic) تشکیل دهنده سیستم است . مهمترین عوامل زنده، موجوداتی هستند که بعنوان تولیدکننده، مصرف کننده و تجزیه کننده به سیستم معرفی میشوند در حالیکه عوامل غیر زنده عمدتا در ارتباط با کیفیت و کمیت آب و غذای مصرفی در سیستم است. کاربرد سیستمهای اکواپونیک در راستای تولید آبزیان و گیاهان قابل پرورش ، جایگزین مناسبی برای تولید در استخرهای خاکی پرورش ماهی است . در مناطقی که فصل رشد محدود بوده و پرورش کارگاهی صرفه اقتصادی ندارد و یا خاک دچار آلودگی (مثلا آهن و آلومینیوم) بوده و یا مشکلات اسیدی دارد و یا به هر دلیلی امکان بهره برداری از خاک برای پرورش آبزیان و یا گیاهان وجود ندارد، استفاده از اکواپونیک مفید بوده و دراین راستا مصرف آب، مصرف داروها، مواد شیمیایی و آفت کشها، فرسایش و شور شدن خاکها، هزینههای خاکبرداری و خاکریزی و کارگاه داری را کاهش میدهد. از سوی دیگر امکان تولید ماهی و محصولات کشاورزی در این سیستم ها در تمام طول سال فراهم بوده و باعث بهبود کنترل آفات و بیماریهای میشود. در این نوشته پتانسیل مهمترین تولید کنندگان و مصرف کنندگان آبزی برای استفاده در سیستم اکواپونیک بررسی خواهد شد.