بررسی محتوای اطلاعاتی رو شهای افشای جریان های نقد عملیاتی

در زمینه ی روش های مختلف افشای جریان های نقد عملیاتی (روش مستقیم و روش غیر مستقیم)،همواره نوعی تضاد میان موضع استاندارد گذاران و ادبیات دانشگاهی از یک سو و نحوه ی عمل حرف هی حسابداری از سوی دیگر، وجود داشته است. استاندارد حسابداری شماره 2 ایران، هم راستا باSFAS95 در ایالات متحدهIAS7در مجموعه استانداردهای حسابداری بین المللی وFRS1 در انگلستان،روش مستقیم افشای جریا نهای نقد عملیاتی را مفیدتر م یداند. با این وجود، در حرف هی حسابداری و در عمل، روش غالب روش غیر مستقیم است. تحقیق حاضر در این راستا کوشیده است تا محتوای اطلاعاتی دو روش افشای جریا نهای نقد را با استفاده از داده های 12 ساله شرک تهای عضو بورس اوراق بهادار تهران (دوره زمانی 1377 لغایت 1388 ) مورد مقایسه قرار دهد. نتایج آزمون فرضی ههایتحقیق نشان داد که به طور کلی روش مستقیم به شکل بهتری م یتواند جریا نهای نقد عملیاتی آتی را پیش بینی کند. هرچند،روش غیر مستقیم در شرکت هایی که حجم بدهی پایین دارند دارای قدرت پیشبینی کنندگی بالاتری است. از سوی دیگر، در شرکت های با پیچیدگی ساختار سازمانی زیاد، بازده بالای دارایی ها و حجم بدهی فزاینده، محتوای اطلاعاتی دو مدل رگرسیونی مستقیم و غیر مستقیم با یکدیگر تفاوت معناداری ندارد

کلیدواژه ها:

جریان های نقد عملیاتی ، روش مستقیم ، روش غیر مستقیم ، پیچیدگی سازمانی ، حجم بدهی ، بازده دارای یها