بررسی تاثیر ساز و کارهای نظام راهبری شرکتی بر محافظهکاری شرطی و محافظهکاری غیرشرطی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر ساز و کارهای نظام راهبری شرکتی بر محافظهکاری شرطی و محافظهکاری غیرشرطی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای اندازه گیری محافظه کاری شرطی از مدل رگرسیونی خان و واتس 9002 و برای اندازهگیری محافظهکاری غیر شرطی از مدل گیولی و هاین 2000 استفاده شده است. همچنین از معیارهای نسبت مالکیت سهامداران نهادی، تفکیک وظایف مدیر عامل از رئیس هیات مدیره و کمتر بودن اعضای موظف هیات مدیره نسبت به میانه آن در شرکتهای عضو نمونه آماری ، به عنوان ساز و کارهای نظام راهبری شرکتی استفاده شده است. وجود دو معیار از سه معیار مذکور ، نشان ازاستقرار نظام راهبری شرکتی قوی در آن واحد تجاری است. نتایج حاصل از بررسی 090 سال شرکت در طی سالهای 1380-1389 در بین شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران نشان میدهد که ساز و کارهای نظام راهبری شرکتی بر محافظهکاری شرطی و محافظهکاری غیر شرطی، تاثیر مثبت و معنی دار دارد. به عبارت دیگر، وجود نظام راهبری شرکتی قوی باعث افزایش میزان محافظهکاری شرطی و غیر شرطی در گزارشگری مالی خواهد شد. این یافتهها حاکی از پشتیبانی از دیدگاه مکمل در مورد ارتباط بین نظام راهبری شرکتی و محافظهکاری حسابداری است.

کلیدواژه ها:

ساز و کارهای نظام راهبری شرکتی ، محافظه کاری شرطی ، محافظهکاری غیرشرطی