ارزیابی عوامل ریسک درزنجیره تامین بافرایند تحلیلی سلسله مراتبی ahp

این مقاله بحران زنجیره تامین، انسداد اصلی همکاری مؤثر زنجیره تامین را بررسی می کند. سوال تحقیق این مقاله به این برمی گردد که چطور مفهوم همکاری (عمودی و افقی) در زنجیره تامین در عمل می تواند از عوامل ریسک بالقوه تأثیر بپذیرد. این تحقیق برای یک همکاری خوب پنج پیشنهاد دارد: همکاری تقسیم اطلاعات، همکاری همزمان سازی تصمیم، همکاری هم ترازی چیدمان تشویقی ، همکاری تقسیم مهارت و همکاری مدیریت دانش. بعد از یک تحقیق کامل و بحث های پرجزئیات، نویسنده 16 عامل ریسک که بیشتر در تاریخچه آمدند، شناسایی کرد. روش شناسی این تحقیق با کاربرد فرایند تحلیلی سلسله مراتبی AHP ترکیب شد. در سالهای دور اینکه یک سازمان از چه منبعی مواد خود را تأمین می کند اصلا مدنظر نبود ولی زمانی رسید که انتخاب تأمین کننده مناسب یکی از دغدغه های سازمانها، حتی زمانی که زنجیره تأمین مطرح نشده بود، شد. در واقع در اوایل قرن 91 که فضای رقابتی معنای جدیدتری را به خود گرفت سازمانها بر آن شدند تا با روشهای تحقیق در عملیات و ... و با توجه به معیارهای خود و ویژگی های تأمین کننده، بهترین ها را انتخاب کنند. با پدید آمدن زنجیره تأمین در دهه 07 و 07 میلادی و تشدید فضاهای رقابتی و چندگانه شدن معیارها و ویژگی های مورد نظر مبحث انتخاب تأمین کننده هم معنای دیگری به خود گرفت. انتخاب تأمین کننده اولین و یکی از مهمترین فعالیتهای زنجیره تأمین می باشد که اگر به درستی و با دقت انجام نشود کل زنجیره تأمین با شکست مواجه خواهد شد و در ضمن میدانیم که اگر تأمین کننده ای نباشد زنجیره تأمینی هم شکل نخواهد گرفت

کلیدواژه ها:

عوامل ریسک ، زنجیره تامین ، بافرایند تحلیل سلسله مراتبی ، AHP