بررسی اثرافزایش پهنا تیرهمبند برترک خوردگی دیواربرشی

دیوار برشی سازه ای است که در برابر بارهای جانبی مقاومت می نماید. موقعیت قرارگیری دیوار برشی و نیازهای معماری یا تأسیساتی، گاهی منظور نمودن بازشوهایی به صورت مرتب در ارتفاع دیوار برشی را الزامی و آن را به دو دیوار که توسط تیرهایی در طبقات به یکدیگر متصل می شوند، تبدیل می نماید. این دیوارهای برشی را دیوار برشی هم بسته و تیر رابط را تیر همبند می نامند، به بیان بهتر دو دیوار جداگانه تشکیل می شود که با یک تیر عمیق به یکدیگر متصل شده اند. تیر های همبند تاثیر گذارترین پارامتر در عملکرد دیوار های برشی هم بسته اند. از این رو عملکرد صحیح تیر های همبند، مهمترین گام در طراحی دیوار های برشی هم بسته می باشد. در این تحقیق ابتدا یک نمونه دیوار برشی دارای بازشو که توسط لو و چن در آزمایشگاه طراحی و بارگذاری شده در نرم افزار ABAQUS مدلسازی شده و نتایج آن جهت صحت مدلسازی با نمونه آزمایشی مقایسه شده است. در ادامه جهت بررسی ترک خوردگی به مدلسازی چند نمونه دیوار برشی با نسبت پهنای مختلف تیر همبند پرداخته شده است. نمونه ها مطابق با شرایط آزمایشگاهی بارگذاری شده که بر این اساس با افزایش پهنای تیر ها تا حد مشخصی، از شدت ترک خوردگی های تیر های همبند و پایه کششی دیوار کاسته شده است. در نمونه های مورد بررسی با افزایش 70 % پهنای تیر همبند، شدت و الگوی ترک خوردگی بهتری نسبت به سایر نمونه های دیوار مشاهده گردید

کلیدواژه ها:

تیرهمبند ، دیواربرشی هم بسته ، اجزای محدود ، ABAQUS ، الگوی ترک خوردگی