بررسی پیشینه پژوهش بامحوریت نماهای دوپوسته و امکان سنجی کاربرد آن دراقلیم مناطق مرکزی ایران

نماهای دوپوسته خورشیدی از جمله راهکارهای معاصر معمارانه در راستای تامی ن مفهو م شفا فیت در اقلیم معتدل می باشند. از آنجا که شیشه در میان مصالح ساختمانی، یکی از ضعیفترین رفتار های حرارتی را دارا می باشد، دوپوسته شدن نماها می تواند در عین تامین شفافیت مورد نیاز در بنا، رفتار حرارتی آن را نیز تا میزان قابل توجهی اصلاح نماید. تاکنون مقالات متعددی در رابطه با بازدهی نماهای دو پوسته نسبت به نماهای ساده شفاف، تاثیر فرم بنا بر بازدهی نماهای دوپوسته، ارزیابی تاثیر فاکتورهای مختلف از جمله فاصله میانی دوپوسته، موقعیت و ابعاد بازشوها، ارتفاع و عرض بنا بر کارایی آن صورت گرفته است. غالب مقالات موجود بر کارایی نماهای دوپوسته در اقلیم معتدل و سرد متمرکز شده اند. این در حالی است که یکی از نگرانیهای اصلی در رابطه با این نماها، گرم شدن بیش از حد فضای داخلی در طول فصول گرم تابستانی می باشد. این مقاله با بررسی پیشینه پژوهشی در این موضوع، به امکان سنجی بهره گیری از آنها در اقلیم گرم و خشک مناطق مرکزی ایران می پردازد. روش این تحقیق روش کتابخانه ای می باشد و تلاش شده است کلیه مقالات موجود در این رابطه مورد بررسی قرار گیرد. نتایج این تحقیق نشان می دهد دوپوستگی نما نه تنها تهدیدی برای رفتار حرارتی نماهای مناطق مرکزی ایران محسوب نمی گردد، بلکه می تواند نقش عمده ای در گرمایش زمستانی و تهویه طبیعی تابستانی داشته باشد. لیکن کنترل شفافیت جداره خارجی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. از این رو با ارزیابی عددی و آزمایشگاهی نمونه های مختل ف نماهای دوپوسته نیمه شفاف می توان به الگوی بهینه نمای دوپوسته در اقلیم مناطق مرکزی ایران دست یافت. طراحی نمای خورشیدی مطلوب در این اقلیم می تواند راهی به سوی هویت مند شدن جداره های شهری امروز محسوب گردد

کلیدواژه ها:

نماهای دوپوسته ، رفتارحرارتی ، شفاف ، نیمه شفاف ، اقلیممرکزی ایران