بررسی نقش مجتمع های تجاری ـ تفریحی به عنوان فضایی پویا باتکیه برمفهوم جذب مخاطب و ارتقاء تعاملات اجتماعی

انسانها همواره با ایجاد فضاهایی در شهر، نیاز ذاتی خود به برقراری رواب ط اجتماع ی ر ا برآورده کرده اند؛ ساختارهایی که از نظر اجتماعی فعال بوده و امکان ارتباط چهره به چهره انسان ی در درون جامعه و در کالبدی سازمان یافته را فراهم آورد هاند. در نظریه های هنجاری طراحی معماری اظهار نظرهای زیادی راجع به چگونگی تاثیر طراحی بر تعامل اجتماعی مردم شده است.هدف از این پژوهش بررسی تعاملات اجتماعی و الگوهای گذران اوقات فراغت در فضاهای چندمنظوره(تجاری-تفریحی) و عوامل موثر در بهبود شکل گیری آنها است.. کمبود فضاهای گردشگری و فراغتی نیاز به فضاهای چندکارکردی که قادر باشند مخاطبانی از رده های مختلف اجتماعی، سنی .. را با اهداف و خواست ههای گوناگون را گرد هم آورند ضروری می نماید. روش تحقیق در این پژهش توصیفی-تحلیلی بوده و منابع مورد استفاده عمدتا کتابخانه ای و مبتنی بر مشاهدات و تجربیات می باشد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که مجتمع های تحاری-تفریحی بستر و مامنی برای برقراری روابط اجتماعی هستند. وجود این فضاها به منظور استفاده شهروندان،برای تجربه های فرهنگی و اجتماعی ضروری است. در این مجموعه ها فعالیت اصناف، همگانی بودن، دیدارگاه بودن به عنوان مولفه های تاثیرگذار بر روابط اجتماعی شناسایی شده اند که منجربه حضور مردم در فضا، لذت بردن از فضا و تامین آسایش روانی و تبادلات و ارتباطات فرهنگی و اقتصادی م یشوند؛ همچنین می توانند زمین هساز محیطی برای ارتقای تعاملات اجتماعی، نشاط و پویایی اجتماعی و رشد احتماعی شهرباشند

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، تفریح ، فضاهای تجاری ، فضای شهری ، مال ها ، محیطهای فرهنگی