تعاملات معماری بومی و مدرن در طرح فرودگاه بندرانزلی

طراحی متناسب با اقلیم یکی ازاصول مهم معماری ایرانی است که همواره مدنظر است دراین میان نوارشمالی کشور به دلیل قرارگرفتن میان توازی دوعامل بزرگ طبیعی یعنی دریاچه خزر و رشته البرز که باعث تجمع فوق العده ی رطوبت دراین منطقه ی کم عرض و کوچک میشوند دارای اقلیم ویژه ای است که طبیعتا طراحی ویژه ای را نیز می طلبد بندرانزلی به دلیل اینکه مهمترین بندرتجاری شمال ایران است و باتوجه به امکان ارتباطات گسترده با کشورهای حاشیه ی خزر و حتی راه میانبر ارتباط با اروپا ازطریق رودخانه ولگا نیاز به تجهیز تمام راهای ارتباطی اش که سریعترین آن ها هواپیماست دارد ازاین رو ساخت یک فرودگاه درانی منطقه لازم به نظر می رسد پژوهش حاضر که را باروش توصیفی تحلیلی و بااستفاده ازاسنادکتابخانه ای صورت گرفته است سعی نموده تا پاارمترهای معماری اقلیمی منطقه ی گیلان را برساخت چنین فرودگاهی بررسی نماید به پیشنهاد این پژوهش درساخت این فرودگاه که میتواند یکنماد به روز ازمعماری روستایی و بی تکلف مردم گیلان باشد هم میتوان ازشاخصهای سازه ای ویژه ی منطقه و هم ازفرم های مخصوص آن استفاده نمود درهردوی این موارد ترکیب درست فنی و زیباشناسانه ی مصالح بومی توصیه میشود

کلیدواژه ها:

فرودگاه بندرانزلی ، معماری اقلیمی ، معماری شمال ایران