ضوابط و مقررات طراحی پیاده راه برای نابینایان مطالعه موردی میدان احمدآباد

امکانات حرکتی و جمعیت یابی هرفرد درون محیط ساخته شده مستقیما با کیفیت و کمیت علائم بصری موجود درعناصرتعریف کننده فضا و پتانسیل ادراکی بیننده رابطه دارد درصورت نبود یاعدم کفایت این علائم مخصوصا درمعماری معاصر میتوان ازاگاهی سایرحواس و درنتیجه علائم قابل تشخیص برای همگان بهره گرفت وجه تمایز پیاده راه بادیگر فضاهای جمعی که اهمیت بررسی آنر ا دوچندان می کند گره خوردن زندگی روزمره شهروندان با آن و ثبت خاطره جمعی است حال این خاطره جمعی میتواند ازطریق هریک ازحواص پنجگانه ثبت و ضبط گردد دراین مطالعه سعی براین شده است که باتوجه به مفهوم پیاده راه و شناخت معلولیت فرد نابینا و بررسی ضوابط و مقررات خاص این قشر ازجامعه راهکارهایی جهت ایجاداسایش و حضور این دسته ازکاربران شهری درفضاهای اجتماعی بطور مستقل ارایه گردد

کلیدواژه ها:

پیاده راه ، نابینایان ، ضوابط طراحی ، مسیر