طراحی معماری بارویکرد تعاملات اجتماعی درمجتمع های گردشگری

آنچه امروزه دراغلب فضاهای شهری باآن روبرو هستیم کاهش روابط و مشارکت اجتماعی ساکنان دراین فضاهاست ادیدگاه عینی و مادی فضای شهری بستری است که روابط اجتماعی و حیات مدنی درآن جریان می یابد فعالیت های تفریحی جمعی درفضای شهری میتواند یکی ازمهمترین بسترهای ایجادتعاملات اجتماعی و ارتقا سطح فرهنگی جامعه باشند قوام و دوام جامعه به روابط اجتماعی تعاملات اجتماعی کمیت و کیفیت آن بستگی دارد پایداری اجتماعی نقش مهمی دریافتن راه حل هایی برای تاثیر متقابل گروه های اجتماعی برهم ایفا می کند که میتواند به خلق راه های پایدارزندگی دریک جامعه کمک کند پایداری اجتماعی درواقع بخش غیرکالبدی معماری پایدار است براوردن نیازهای انسان افزایش کیفیت زندگی او و استفاده ازتمام ظرفیت دربهبود وضع او ازاهداف پایداری اجتماعی است احساس اسایش و امنیت و راحتی درفضای یک مجمع گردشگری ازموثرترین عواملی است که میتواند حضور شهروندان درچنین فضایی را بالفعل گرداند هدف پژوهش حاضر جستجوی معیارهای کالبدی و معنایی مجتمع های گردشگری به منظور افزایش حس امنیت و ایجادکانون فعال شهری درراستای پایداری اجتماعی است این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیل با بررسی مفاهیم پایداری اجتماعی به مطالعه زمینه های تاثیرگذار حس امنیت درفضاهای تفریحی می پردازد

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، تعاملات اجتماعی ، مجتمع های گردشگری ، فضاهای شهری