نقش معماری اسلامی در معماری پایدار

هر امروزه بحث توسعه پایدار ، یکی از بحث های رایج و مهم در سطح بین المللی است که بخشی از تولیدات دانشبنیان مجامع علمی ایران و جهان را به خود معطوف ساخته است. ورود اصول توسعه پایدار به معماری در قرن اخیر، باعثشکل گیری معماری ای با عنوان معماری پایدار گشته است که هدف اصلی آن، حفظ محیط زیست و انرژی های تجدیدناپذیر است و میتوان گفت، معماری اسلامی دارای ویژگی های منحصر به فردی است که ضمن توجه به مسائلزیباشناختی و حفظ محیط زیست پاسخگوی نیازهای اقلیمی هر منطقه نیز بوده است و فنون و قواعد به کار رفته در اینمعماری بسیاری از مفاهیم نوین در عرصه معماری پایدار را به وضوح پاسخگو می باشد. لذا هدف از انجام این پژوهش،ضمن بیان تفاوت بین معماری پایدار و معماری اسلامی، و تعریف این مفاهیم، بررسی نقش معماری اسلامی در معماریپایدار می باشد. بر این اساس با سوالاتی نظیر اینکه آیا اصول و ویژگی هایی که در معماری اسلامی به کار گرفته شده،در معماری پایدار نیز کاربرد دارد؟ آیا با شناسایی شاخص هایی که در معماری اسلامی وجود دارد می توان به تعریفمعماری پایدار دست یافت؟ و غیره روبرو هستیم. در پژوهش حاضر، با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی و با رویکردیاستدلالی به بیان جایگاه و نقش معماری اسلامی در معماری پایدار پرداخته و برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، ازتکنیک هایی مثل جمع آوری اسناد و مدارک در بستر مطالعات کتابخانه ای استفاده خواهد شد.

کلیدواژه ها:

معماری اسلامی ، معماری پایدار ، توسعه پایدار ، محیط زیست