معماری اسلامی ایرانی: مقبرها

مقبره ها از زمان صدر مسیحیت و فرعون تا الان از فرم های خاصی پیروی نمی کرده . بیشتر مقبره ها در زیر زمین بوده و اکثرابر روی زمین ساخته می شده اند. مقبره های زیر زمینی مردگان خود را در اعماق زمین دفن می کردند برای این که از اموال وجسد مومیایی شده حفاطت گردد و بر روی زمین مجسمه های عظیمی بر روی زمین می ساختن که به عنوان نگهبان مقبرهبوده و نمادی بر روی زمین به عنوان فرد مومیایی شده می ساختند. مقبره های که بر روی زمین یا در دل کوه ساخته میشدند در زمان خود از معماری منحصر به فردی به شمار می آمدند. جنس مصالح مقبره ها کاملا به صورت بومی بوده . تفاوتمقبره های زمینی با مقبره های کوهی در این است که مقبره های زمینی بر روی سکویی مصنوعی درست می شدند و تعدادستون های مقبره های زمینی از مقبره های کوهی بیشتر بوده . اما در دوره اسلامی این گونه مقبره سازی دیگر رواج پیدا نکرد.مقبره های امروزی بیشتر به صورت یک نماد دیدیه می شوند .اما اماکن زیارتی به صورت یک مجوعه وسیع است که سر پناهیبرای زواران گفته می شود.

کلیدواژه ها:

مقبره ، دفن مردگان ، شکل گیری