بررسی تاثیر نور و رنگ در پشت فضاهای ارسی دوره قاجار

با اینکه ارسی در معماری ایران در تعدادی از ساختمان ها بطور گسترده استفاده شده ، همچون سایر عناصر یا آرایههای معماری به آن نپرداخته اند. با توجه به شواهد موجود ، زمان بهره گیری از ارسی در آثار معماری ایران ، حداقلبه زمان صفویه باز می گردد به همین دلی ارسی در این دوره ها استفاده عمومی نداشته ، ولی در بسیاری بناها ازجمله کاخ ها، برخی مساجد و خانه های کسانی که توانایی مالی داشتند ، در زمره یک عنصر معماری و نیز تزئینیبوده است. ارسی علاوه بر اینکه عایق مناسب برای بخشی از ساختمان بوده ،عنصری تزنینی هم محسوب می شدهاست. با اتکا به اسناد و شواهد موجود استفاده ارسی در بسیاری مناطق ایران شایع و معمول بوده ، اما در برخیشهرها رونق بیشتری داشت. ابعاد و اندازه ارسی در هر خانه و بنا برحسب مقیاس متفاوت بوده است. تنوع در اندازه ومکان قرارگیری در یک ساختمان و در طرح و نقش بطور قابل ملاحظه ای در ساخت ارسی موثر بوده است. ارسیسازی که هنری است متشکل از هنرهای مهم نجاری، گره سازی، شیشه بری، طراحی سنتی، قواره بری و غیره، درزمان صفویه در ایران بوجود آمد و دردوره قاجار اوج و عظمت خود را به نمایش گذاشته است. این پژوهش بر مبنایمطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است.هدف این تحقیق شناخت و بررسی تاثیر نور و رنگدر پشت فضاهای ارسی دوره قاجار است.

کلیدواژه ها:

نور ، رنگ ، ارسی ، شیشه رنگی ، دوره قاجار