تاثیر استفاده از الیاف CFRP بر میزان شکل پذیری و رفتار لرزه ای در اتصالات بتنی خارجی با استفاده از روش المان محدود

شکل پذیری سازه ها ی بتن آرمه از مهمترین ملاحظاتی است که باید در طراحی این سازه ها مد نظر طراحان باشد.در بین اجزاء سازه ای، اتصالات به دلایل گوناگون مهمترین رکن سازه های بتن آرمه محسوب می شوند. شکل پذیریاتصالات را می توان یکی از مهمترین عوامل مؤثر در رفتار سازه های بتن آرمه دانست؛ با این وجود معمولا اتصالات ازاین نظر دچار ضعف هستند. از این رو بحث تقویت اتصالات از مسائل مورد توجه در مهندسی عمران می باشد. در سالهای اخیر استفاده از مواد کامپوزیتی FRP به منظور تقویت ساختمان ها مورد توجه قرار گرفته است. اولین قدم در مطالعات عددی، صحت سنجی روش مدل سازی با نتایج مطالعات آزمایشگاهی می باشد. در این مطالعه، از نتایج مطالعاتآزمایشگاهی مهینی و رونق، جهت صحت سنجی روش مدل سازی استفاده گردیده است. برای این صحت سنجی از نرمافزار ABAQUS استفاده گردیده است. در تحقیق حاضر تأثیر ورق های CFRP در بهبود شکل پذیری و افزایش مقاومت اتصالات بتنی با استفاده از نرم افزار ABAQUS مورد بررسی قرار می گیرد. طرح های مختلفی از پوشش ورق های CFRP برای تقویت در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از تحلیل ها نشان داد که با استفاده از صفحات CFRP می توان شکل پذیری و میزان اتلاف انرژی اتصالات را بصورت قابل ملاحظه ای افزایش داد و محل تشکیل مفصل پلاستیک و شروع تسلیم شدگی آرماتورها پس از تقویت از بر ستون به سمت داخل تیر انتقال یافته که این امر می تواندتأمین کننده اصل تیر ضعیف - ستون قوی باشد، ضمن اینکه مقاومت خمشی اتصالات نیز بصورت چشمگیر افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

شکل پذیری ، رفتار لرزه ای ، المان محدود ، اتصالات بتنی ، CFRP