محاسبه مزیت نسبی محصولات زراعی و باغی استان فارس

سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 4,066

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IAEC05_008

تاریخ نمایه سازی: 19 فروردین 1387

چکیده مقاله:

استان فارس یکی از قطب های کشاورزی کشور است که با سرمایه گذاری مناسب و برنامه ریزی شده می تواند به عنوان یکی از مراکز اصلی تولید و صادرات انواع محصولات کشاورزی ، عمل کند. توسعه صادرات و افزایش تنوع آن بستگی به توان تولیدی و قدرت رقابتی محصولات کشاورزی تولید شده استان در بازار جهان دارد و قدرت رقابتی محصولات کشاورزی نیز متاثر از عواملی نظیر قیمت و کیفیت آنها می باشد . یکی از شاخصهایی که برای اندازه گیری قدرت رقابتی محصولات تولیدی یک کشور در بازار جهانی استفاده می شود، شاخص مزیت نسبی است. بر اساس این شاخص اگر کشوری یا منطقه ای عوامل و نهاده های تولید فراوان داشته و بتواند کالا را کم هزینه تر از سایر مناطق تولید و به بازار جهانی عرضه نماید، در تولید آن کالا مزیت نسبی داشته ومی تواند در مقابل سایر رقبا بازار صادراتی خود را حفظ نماید. این مفهوم از مزیت نسبی توجه خود را به رقابت بین تولید داخلی و تولید در کشورهای رقیب معطوف می کند. مفهوم دیگری از مزیت نسبی نیز وجود دارد که به مقایسه تولید محصول در مناطق مختلف یک کشور پرداخته و موقعیت آن را نسبت به دیگر مناطق می سنجد. این مفهوم بیشتر فیزیکی بوده و قیمت ها در تعیین آن نقشی ندارند . در این مطالعه مزیت نسبی محصولات عمده زراعی ، گندم، (آبی و دیم)، جو (آبی و دیم) ، ذزت دانه ای، شلتوک، سیب زمینی، گوجه فرنگی، پیاز، پنبه، چغندر قند، دانه های روغنی و محصولات باغی انگور(آبی و دیم)، انجیر (آبی و دیم)، خرما (آبی و دیم)، سیب، پرتقال، لیموشیرین و انار در سال زراعی 82-83 در استان فارس تعیین شده است. با توجه به تفاوت موجود در تعریف مزیت نسبی، برای محاسبه آن از دو نوع شاخص استفاده شده است. شاخص های نوع اول منفعت خالص اجتماعی (NSP) ، هزینه منابع داخلی (DRC) و نسبت هزینه به منفعت اجتماعی (SCB) را شامل می شوند. شاخص های نوع دوم شامل شاخص کارایی مزیت (EAI) ، شاخص مقیاس مزیت (SAI) و شاخص جمعی مزیت (AAI) هستند که با مقایسه عملکرد و سطح زیر کشت مناطق مختلف محاسبه می شوند.

نویسندگان

دادگر محمدی

عضو هیئت علمی گروه بررسی های اقتصادی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیع

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • حاجی رحیمی، _ (1376)، مزیت نسبی و انگیزه های اقتصادی ...
  • حداد، م. و م. ربیعی(1376)، مزیت نسبی محصولات کشاورزی، موسسه ...
  • حسینی م. و همکاران(1379)، تعیین مزیت نسبی محصولات زراعی عمده ...
  • رحمانی، ر.(1378)، تعیین مزیت نسبی محصولات زراعی عمده استان خوزستان، ...
  • سازمان جهاد کشاورزی استان فارس (1382)آمار محصولات سالانه استان فارس ...
  • شیرانی راد، ا. و ع. دهشیری (1381)، راهنمای کلزا، کاشت، ...
  • عزیزی، ج. و م. زیبایی(1380)، تعیین مزیت نسبی برنج ایران، ...
  • گمرک ایران (1382)، سالنامه آمار بازرگانی خارجی جمهوری اسلامی ایران، ...
  • محمدی، د. (1379)، تعیین مزیت نسبی محصولات زراعی در استان ...
  • موسی نژاد، م. ق. وضرغامی، م.(1373)، اندازه گیری مزیت نسبی ...
  • موسی نژاد، م. ق. (1375)، خلاصه گزارشهای سمینار کشاورزی و ...
  • نوربخش، م. (1375)، بررسی مزیت نسبی دو محصول برنج و ...
  • F. A. O. Production year book (2002), Food and Agricultural ...
  • Gonzales, L. A., F. Kasrino, N. D. Peres and M. ...
  • Mahmood, A. (1996), Pakistans edible Oil crisis and the comparative ...
  • Masters, W. A. and A. Winter- Nelson(1995), Measuring the comparative ...
  • Monthly Bullotin of statistics (2003), Issue No.46. Vol. LVI. United ...
  • Sucharita, G. and I. Narender (1992), Resource returns, return to ...
  • Zhong, F. Zhigang, Xu. And Longbo, Fu. (2002), Regional comparative ...
  • نمایش کامل مراجع