کشاورزی ایران و سازمان تجارت جهانی

سازمان تجارت جهان ی و د یگر سازمانها ی دخ یل در امر تجارت جهان ی، در واقع جلوگاه نوع ی تفکر س یاسی جهان شمولند که پس از جنگ جهان ی دوم در راستا ی شکل گیری صندوق بین المللی پول، بانک جهان ی، شرکتهای چند مل یتی، تقس یم بندی جهان ی در چهارچوب نظم نوین جهانی پدید آمده اند و هدف اصل ی آنها بالا بردن سطح زندگ ی و توسعه پیوسته اقتصاد طرفهای هم پیمان است . همچنین تجارت بین المللی را می توان ابزار ی برای دست یابی به پ یشرفت اقتصادی - اجتماعی از طریق کاهش تعرفه ها دانست . ایران نیز در بیست و دومین نشست شورای عموم ی رسماً به عضو یت ناظر سازمان تجارت جهان ی درآمد، هر چند که کشورمان برا ی رسیدن به عضویت کامل در ا ین سازمان راه ی طولان ی در پیش دارد . عضو یت ایران در سازمان تجارت جهان ی و قبول تعهدات الزام آور در موافق تنامه های مختلف آن از جنبه های مختلف بر بخشها ی مختلف کشور تأث یر گذار خواهد بود . کشاورزی یکی از بخشها ی اصل ی اقتصاد ا یران است که اهم یت زیادی در استقلال و خودکفا یی اقتصاد و سهم زیادی در تول ید ناخالص ملی، اشتغال، بخش خارج ی و تأم ین امن یت غذا یی دارد . در این تحقیق آثار اقتصادی الحاق ا یران به سازمان تجارت جهان ی بر بخش کشاورزی مورد بررسی قرار گرفت . روش تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات، مطالعات کتابخانه ای بوده است . نتایج نشان داد که عدم عضو یت ایران در WTO نه تنها ه یچ گونه سود ی عاید کشور نخواهد نمود، بلکه موجب محروم یت ایران در استفاده از شرایط مناسب فراهم شده در موافقتنامه دور اروگوئه ن یز خواهد شد . با برنامه ریزی خردمندانه برا ی اصلاح ساختار تولید، قوان ین و مقررات، ساختار تسه یلات اعتباری، به روز کردن فن آوری و توسعه، ایجاد یک ساختار دقیق و مناسب تعرفه ای، بالابردن استانداردها ی تول یدی، بالا بردن ظرف یت فرآور ی و بسته بند ی و توجه به مقررات و شرایط رقابت در عرصه بین المللی، می توان از امتیازات الحاق بهره مند شد .

کلیدواژه ها:

سازمان تجارت جهانی ، بخش کشاورزی ، سیاستهای اقتصادی ایران