مطالعه وضعیت سرمایه گذاری در بخش کشاورزی ایران و راههای افزایش آن

سرمایه گذاری یکی از مهمترین عوامل رشد و توسعه اقتصادی هر کشوری می باشد . از میان سرمایه گذاری در بخشهای مختلف اقتصادی، سرمایه گذاری در بخش کشاورزی از اهمیت و جایگاه خاصی برخورداراست . زیرا سرمایه گذاری در بخش کشاورزی، به دلیل افزایش پیوسته تقاضا برای مواد غذایی و دیگر محصولات کشاورزی، می تواند موجب رشد تولید و اشتغال در این بخش شود . اما با توجه به مطالعات انجام شده، بخش کشاورزی با توجه ب ه منابع فیزیکی، استعداد و نیروی انسانی و فرصت های توسعه، جاذبه های لازم را جهت سرمایه گذاری ندارد . از جمله دلایل عدم سرمایه گذاری کافی در بخش کشاورزی می توان به ریسک بالای تولید محصولات کشاورزی، هزینه بالای نگهداری محصولات ، کمبود اعتبارات ریالی و ارزی، عدم گسترش صنایع تبدیلی، فقدان نظام تشویقی و سودآوری بیشتر دیگر بخشها به ویژه خدمات اشاره نمود . با توجه به تأکید مسوولان امر در خصوص اولویت دار بودن موضوع سرمایه گذاری، پیدا کردن راهکارهایی برای حل مشکل سرمایه گذاری که بخش کشاورزی از آن رنج می برد، ضروری بنظر می رسد . برای دستیابی به این هدف، سیاستگذاران اقتصادی کشور باید سیاستهایی را اتخاذ نمایند که بستر مناسبی برای جلب و جذب سرمایه در بخش کشاورزی در جهت توسعه پایدار کشاورزی در ایران فراهم گردد . به منظور دستیابی به هدفهای تحقیق وضعیت سرمایه گذاری در بخش کش اورزی و روند آن در دوره زمانی ١٣٧٥ -١٣٨٢ به قیمت ثابت سال ١٣٧٦، بازدهی سرمایه گذاری دربخش کشاورزی، ضریب ICOR و عوامل مؤثر برسرمایه گذاری در این بخش مورد مطالعه قرار گرفته است . نتایج حاصل نشان می دهد در این دوره زمانی با هر واحد سرمایه گذاری در بخش کشاورزی ارزش افزوده کمتری بدست می آید ؛ به عبارت دیگر کارایی استفاده از اجزای سرمایه گذاری ( ماشین آلات، کود، سموم، بذر اصلاح شده و ...) کاهش یافته است و درنتیجه هرچند افزایش مقدار سرمایه گذاری با توجه به روند گذشته و اثر آن بر تولید قابل توجیه است، ولی باید به کی فیت و کارایی استفاده از اجزای سرمایه گذاری توجه شود