اثرات فضایی کلانشهر تهران در تغییر کاربری اراضی کشاورزی روستاهای پیرامونی

تحمیل نقش ها وکارکردهای جدید ازسوی کلانشهرتهران به فضاهای پیرامونی منجر به شکل گیری وبروز نابسامانی وعدم تعادل درعرصه های اقتصادی اجتماعی و سازمان فضایی مناطق پیرامونی شدهاست پیامدواثرات روابط نامتعادل وسلطه امیزتهران با نواحی پیرامونی خود درچنددهه اخیر علاوه برادغام بسیاری ازواحدهای روستایی سبب بروز مسائل عدده زیست محیطی و تغییرات سریع درعملکرداقتصادی روستاها و تبدیل رااضی ارزشمند کشاورزی ازشکل تولیدی به حالت غیرتولیدی شدها ست ازاین رو این تحقیق به منظور تبیین نحوه و میزان تغییرکاربری اراضی کشاورزی و عوامل موثربرآ« به روش کمی و میدانی درمحورجاده ساوه و درناحیه رباط کریم انجام شد یافته های تحقیق نشان میدهد اراضی کشاورزی ناحیه رباط کریم از11787 هکتار درسال 1352به 2125 هکتاردرسال 1390 کاهش یافته است همچنین بین متغیرهای مربوط به توان مندی محیط روستا تعدادخدمات و زیرساخت و سیاست ههای تمرکزگرایانه سکونتگاهی میزان وام اقتصادی توزیع شده و تعدادفعالیت های عمرانی اجراشده و میزان تبدیل اراضی کشاروزی رابطه خطی مستقیم و معنی دارمشاهده شده است R=0/751 بعلاوه محاسبات رابطه خطی معکوس میان فاصله ازکلانشهر تهران و شهرهای پیرامون آن و میزان تغییرکاربری اراضی کشاورزی نشان داده است r=-0/714 بنابراین باتوجه به مقادیر ضرایب همبستگی سیاست های تمرکزگرایانه سکونتگاهی بیشترین تاثیر را درتغییرکاربری اراضی کشاورزی داشته است

کلیدواژه ها:

تغییرکاربری اراضی کشاورزی ، توانمندی محیط روستا ، سیاست تمرکزگرایانه ، کلانشهر تهران ، روستاهای پیرامونی