آشنایی با عوامل جاودانگی معماری گذشته ایران جهت دستیابی به هویت ملی برای معماری آینده ایران

معماری سنتی که درزمان خود یکی ازباارزش ترین میراث ها به شمار می امد وحتی برمعماری سایرتمدن ها نیز تاثیر میگذاشت امروزه فاقد سرمشقهای شایسته است و نمی تواند مولد جریانهای بدیع معماری باشد بنابراین ابتدا ورود مقوله کیفیت بی نام می شویم و سپس عناصر ادراک فضا و هویت ممماری سنتی ایرانی را با تحلیل نمونه های موردی بررسی می کنیم هدف مقاله برداشت درست ازمفاهیم کالبدی فضایی معماری گذشته است آنچه حاصل شده هویت ملی معماری ایرانی است که درتمام طول تاریخ با سه معیار اصلی معماری کرده است معیار اول فضا می باشد و سازه هم ازسازمان فضایی طبیعت می کرده معیار دوم حریم و سازماندهی حدفاصل قلمروعمومی و خصوصی معیار سوم استفاده ازامکانات طبیعی که همه باهم یک کلیت را تشکیل میدادند روش تحقیق بصورت توصیفی - تحلیلی است درپایان نیز رسیدن به یک معماری پایدار به عنوان نتیجه این پژوهش پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

کیفیت بی نام ، زبان الگو ، جاودانگی ، فضا ، هویت