حاشیه نشینی ، علل و راهکارها ( نمونه موردی : شهر مشهد )

یکی از معضلات اجتماعی_اقتصادی جهان امروز ، بروز وگسترش حاشیه نشینی است.هرچند موضوع حاشیه نشینی به لحاظ زمانی، پیشینه ای تاریخی دارد، اما درچند دهه اخیر این مسیله به خصوص در کشورهای جهان سوم نظیر ایران به دلایلی مختلفی مانند افزایش جمعیت و در پی آن افزایش مهاجرت از نقاط روستایی به شهری گسترش زیادی پیدا کرده است. حاشیه نشینایی که اغلب از خانواده های پرجمعیت تشکیل می شوندو غیر قانونی و بدون هیچ برنامه ای در لبه های شهری اسکان می شوند و همین بی نظمی انواع آسیب های اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و ... را برکل پیکره شهر وارد میکند.بر پایه همین مشکلات بود که مدیران و برنامه ریزان شهری به فکر طرحی با عنوان روش توانمندسازی برآمدند. طرحی که بر پایه به رسمیت شناختن حق سکونت ساکنین، تامین زیر ساخت ها و خدمات اجتماعی و در نهایت توسعه و نوسازی این مناطق بود . دلیل انتخاب شهر مشهد به عنوان موضوع حاشیه نشینی به خاطر نقش مذهبی آن و همچنین سهم بالای جمعیت حاشیه نشین این شهر است ، به طوری که طبق آخرین آماررسمی شهرداری،1200000 نفرجمعیت حاشیه نشین وجود دارد که درتمام جهات اصلی شهر این مناطق شکل گرفته اند. برای ساماندهی این مناطق و بهبود وضعیت آنها از چندین طرح مانند ایجاد کمربندی سبز شهرمشهد یا توانمند سازی این مناطق برای عمران و بهسازی ، برنامه ریزی و پیشنهاد شده است

کلیدواژه ها:

حاشیه نشینی ، شهر مشهد ، جمعیت ، رشد و توسعه