بررسی هویت معماری بازار سنتی بر مبنای ارزشهای معماری ایرانی-اسلامی

هنر و معماری ایران از پیشینه ای دیرپا برخوردار بوده و ریشه در باورها، اعتقادات و سنتهای گذشته مردم این سرزمین دارد. این هنر در دوران اسلامی با الهام گرفتن از اندیشه های متعالی دین مبین اسلام و تکیه بر سابقه دیرین خود و استفاده از باورها واندیشه های معمار هنرمند مسلمان، ترکیب اعجاب گونه ای یافته است.پرداختن به نکته های هنر امروز، بدون شناختن نکته های هنرگذشتگان کامل نیست و ادراک نکته های هنر گذشتگان نیز دیده ای تیزبین می خواهد و ذهنی جستجوگر که تاریکی ها رابشکافد و رمز و رازها را کشف کند. در معماری ایران اصولی چون مردم واری، پرهیز از بیهودگی، نیارش، خودبسندگی، که همانواژگان کلیدی های جاودانگی یک اثر می توانند باشند به عنوان چهار اصل عقلانی و کلی که در همه معماری های پایدار؛ حتی به مدرن ترین شکل آن قابل اجرا است، مطرح شده است.این اصول برخاسته از منطق عقلی، در طبیعت به عنوان آفرینش الهی نیزوجود دارد و اثری که با این اصول شکل گیرد به طبیعت، خدا، انسان و به عقل انسانی، احترام گذاشته و همواره زنده است. مطالعهمسائل مختلف مرتبط با بازار مقدمه ای لازم برای شناخت عمیق تر وجوه درونی و پیچیده معماری سنتی ایران است با وجود معانی متعدد بازار و جایگاه مهم آن، عمدتا سنجش نقادانه ای درمورد آن صورت نگرفته و در بسیاری از مطالعات تخصصی، تعریفبازار و ارزشهای کالبد فضایی و معماری آن همچنان در ابهام باقی مانده است. در این مقاله سعی بر آن است تا با بررسی و شناخت مفهوم و ساختار کالبدی بازار و گونه شناسی بازار (از نظر زمانی،ساخت کالبدی،نوع و حوزه عملکرد) به عنوان فضایی همخوان با ارزشها و هویت معماری ایرانی به تحلیل ارزشهای کالبد فضایی معماری بازار پرداخته شود. روش تحقیق در این نوشتار به صورت توصیفی_تحلیلی می باشد

کلیدواژه ها:

بازار ، معماری بازارسنتی ، مبانی فکری مطرح در کالبد فضایی بازار سنتی ، ارزشهای معماری