آن پنهان مقرنس در معماری ایرانی
محل انتشار: دومین همایش ملی معماری و شهرسازی اسلامی
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,793
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IAU02_108
تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393
چکیده مقاله:
مقرنس یکی از زیباترین تزئینات معماری اسلامی ایران است . این آرایه پیش از اسلام نیز در معماری ایران وجود داشته که بعد از اسلام رنگ و بوی تازه ای به خود گرفته وبا پیشرفت چشمگیری روبه رو می شود. مقرنس در ابتدا یک عنصر کاربردیبوده که برای تبدیل مستطیل به دایره (ایجاد گنبد) استفاده می شد و سپس به یک عنصر سه بعدی تزئیناتی مبدل شد که از تعداد کم و بیش سطوح برآمده و فرورفته تشکیل می شود. عده ای مقرنس را صرفاً تزئیناتی فریبنده می خوانند. در حالیکه مقرنس همزمان مفاهیم متعددی را نمایش می دهد که در این مقاله به این مفاهیم پرداخته شده است. این عنصر تزئینی زیبابا ساختار سه بعدی اش در آن واحد مفاهیمی همچون نظم، وحدت در کثرت، عروج از زمین به آسمان را به نمایش می گذارد. همچنین مقرنس زینت را که به عنوان یکی از پایه های تصویری هنر اسلامی ارزیابی شده است و توجه به مرکز و نوری که بهبلور مبدل شده است که همان نور الهی است، را نشان می دهد. جمع آوری اطلاعات مقاله بر اساس روش کتابخانه ای میباشد. تمامی این عوامل حاکی از آن است که مقرنس یک عنصر صرفاً تزئینی نیست ومعانی والایی را به همراه دارد، که آن را با ظرافت خاصی به ناظر خود انتقال می دهد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
صدف صفی نیا
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه علوم و تحقیقات فارس
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :