بررسی تاثیر مفهومی طبیعت بر ساختمان از دیدگاه اسلامی (نمونه موردی: چشمه عمارت بهشهر)

امروزه، یکی از مهم ترین دغدغه های معماران ایرانی ساخت بناهایی مطابق فرهنگ، اقلیم و طبع و روحیه ی خاص ایرانی واسلامی شده است. عدم توجه به بافت و اقلیم، فرهنگ و باورهای بومی هر منطقه و تفکر اسلامی جامعه باعث شده که ازمطلوبیت، ماندگاری و عمر ساختمان ها کاسته شود. همچنین با دانستن سیر تحولی معماری در ایران بالاخص پس از اسلام و نگاه گذشتگان ما به هر بنا به عنوان مکانی ارزشمند برای تجلی روح انسان می توان خلا وجود فرهنگی مناسب در ساختمانسازی معاصر ایرانی را بیشتر درک کرد. طبیعت از عناصر مهم و تاثیر گذار طراحی در معماری اسلامی است. کمرنگ شدن نقش طبیعت در معماری جدید موجب شدهاست که از مطلوبیت ساختمان ها کاسته شود. با نگاهی به دیدگاه اسلام در ارتباط با تاثیر طبیعت بر انسان و همچنین رابطه ی انسان و طبیعت و معماری می توان دریافت که با جدا شدن طبیعت از این رابطه علاوه بر معماری انسان نیز دچار آسیب می گردد. در این پژوهش سعی شده است که با مطالعه اسنادی در ارتباط با دیدگاه اسلام راجع به طبیعت و مقایسه آن با دیگر دیدگاهها به علت برتری دیدگاه اسلامی دست یافت. در نهایت با بررسی چشمه عمارت بهشهر و تاثیر دیدگاه اسلامی بر افزایش مطلوبیت و ماندگاری این بنا، به الگویی مناسب برای طراحی امروز با استفاده از عنصر طبیعت رسید

کلیدواژه ها:

طبیعت در معماری ، طبیعت در اسلام ، معماری اسلامی ، طبیعت ، انسان ، دیدگاه اسلامی