نماز درمثنوی

شناخت اندیشه و احساس گذشتگان به ما این امکان را میدهد تاضمن شناسایی فرهنگ و تمدن پیشین درجهت ساختن آینده ای شکوهمند گام برداریم اینده ای که ارتباط ما را با آثار گذشتگان داشته و سختی های آنان را برما آسان می نماید مثنوی مولوی یکی ازاین آثارارزشمند است که مسائلی دینی و اسلامی چون نماز را بطرزی هنرمندانه بیان نموده است باگذری به لغت نامه ی دهخدا فرهنگ جهانگیری فرهنگ رشیدی فرهنگ معین فرهنگ انندراج فرهنگ انجمن آرا و ... می بینیم که نماز ازنظر لغوی به معانی مختلفی چون خدمت وبندگی خدمت کاری اطاعت فرمانبرداری سربه زمین آوردن سجده پرستش کردن عاجزی نمودن خم شدن تعظیم و رکوع دعا و ... به کاررفته است کهدرتمامی این آثار اظهار ناتوانی و کرنش درمقابل خداوند مورد توجه قرارگرفته است نماز دراصطلاح شرع عبارت است از افعال مخصوص به کیفیت مخصوص که قیام و تکبیر و قرائت و رکوع و سجود و تشهد و تسلیم است

کلیدواژه ها:

نماز ، حضورقلب ، خلوص ، هدیه ، طهارت ، خشوع و خضوع