بررسی اثربخشی عملکرد آموزشی در مدیریت پسماند شهری و روستایی

مدیریت پسماند شهری و روستایی مستلزم مشارکت شهرداری ها و دهیاران و شوراها و بخشداران و عموم مردم می باشد. در عدم اجرای اصولی این فرایند عوامل متعددی از جمله عدم آموزش کافی و عدم اطلاع از روش های علمی مدیریت پسماند و محدودیت های تجهیزات انسانی و خودرویی و شرایط مکانیابی محل های دفع و دفن بهداشتی و عدم آگاهی از منافع اقتصادی و زیست محیطی و بهداشتی می باشد. در این خصوص برگزاری دوره آموزشی برای این سطح از دست اندرکاران مدیریت پسماند مد نظر قرار گرفت. به منظور سنجش اثر بخشی آموزش ارائه شده ابتدا مفاهیم و اثرات بهداشتی و فرایند کاهش حجم و تفکیک و مکانیابی اماکن مستعد دفع و دفن بهداشتی و محاسن و معایب آن مطرح گردید. به منظور سنجش کارایی آموزش ارائه شده بر درک و دانش و تبحر آموزش پذیران در دو مرحله پرسشنامه یکسان در دو دوره قبل و بعد از آموزش توزیع و نمره پاسخ های ارائه شده محاسبه گردید. آزمون ویلکاکسون (wilcoxon test) و سطح اطمینان 95 درصد استفاده شد. پرسشنامه ها بین 20 نفر از شرکت کنندگان از تعداد کل 218 نفر به فرم تصادفی توزیع و نمرات افراد در دو دوره قبل و بعد از آموزش بررسی گردید. نتایج آزمون مقدار z را به میزان 3,658 تعیین نمود که بیانگر تاثیر مثبت و معنی دار آموزش ارائه شده بود و فرض صفر مبنی بر عدم تاثیر آموزش بر افزایش و تبحر آموزش پذیران رد گردید. پیشنهاد می گردد فرآیند مورد استفاده در کل تدابیر آموزشی و مشابه مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت پسماند ، آموزش ، پرسشنامه ، آزمون ویلکاکسون ، معنی دار