جایابی نیروگاه های تولید پراکنده ( DG و CHP) از دیدگاه پدافند غیر عامل در شهر الکترونیک

یکی از نتایج استفاده از فناوری اطلاعات، استقرار دولت الکترونیکی(شهر الکترونیکی) می باشد. به منظور توسعه زیرساخت های شهر الکترونیک باید بتوان انرژی الکتریکی مصرف کننده های کلیدی و حساس شبکه را در بحرانهای طبیعی و غیر طبیعی که موجب اختلال در تأمین برق مصرف کننده ها می شوند، تأمین نمود. یکی از بهترین روش ها به این منظور، استفاده از سیستم های تولید پراکنده (DG) و سیستم های تولید همزمان برق و حرارت(CHP) می باشد. سیستم های توزیع معمولا از فیدرهای توزیع شده شعاعی که توسط یک پست تغذیه می گردند تشکیل شده است. پیوستن منابع تولید پراکنده به شبکه های توزیع تأثیر مثبت بسزایی در کاهش تلفات و بهبود پروفایل ولتاژ سیستم توزیع و همچنین تأمین انرژی حرارتی مصرف کننده های اطراف هر باس دارد. در نتیجه مزایایی که این نوع تکنولوژی ها داشتند، شرکت های برق شروع به تغییر در زیر ساختهای برق نمودند و مکان، اندازه و تعداد این مولدها را متناسب با ساختار شبکه مورد ارزیابی قرار دادند. یکی از مهمترین دیدگاه هایی که باید در تعیین محل و اندازه مولدهای تولید پراکنده مد نظر قرار گیرد، بحث پدافند غیر عامل می باشد. این مقاله با دسته بندی حالات مختلف قرار گرفتن مصرف کننده های حساس روی فیدرهای 20KV شبکه، به جایابی بهینه این مولدها جهت تأمین انرژی الکتریکی مصرف کننده های حسااس شبکه می پردازد.

کلیدواژه ها:

تولید پراکنده ، جایابی DG ، پدافند غیر عامل ، زیر ساخت های شهر الکترونیک ، مدیریت بحران شبکه برق