معاصرسازی بادگیر با هدف افزایش کارایی آن دربومهای بیابانی

بادگیرها ازکهن ترین وساده ترین عناصر معماری بومی ایران هستند که با رویکرد اقلیمی طراحی گردیده اند هدف اصلی استفاده ازا ین سازه ها دربناها علاوه برزینت بخشی به نمای ساختمان القای جریان هوای بیرونی به فضای داخلی و ایجاد گردش طبیعی هوا درغیاب سیستمهای تهویه مطبوع فعلی بوده است درعصرحاضر حدود 40 درصد از کل مصرف انرژی درکشور مربوط به ساختمان و گرمایش و سرمایش آن است اجرای روشهای مناسب و کارآمد با حداقل استفاده از ذخایر فسیلی جهان و حداکثر بهره گیری از انرژی های تجدیدپذیر درچنددهه اخیر نظیر مهندسان و معماران را به خود معطوف ساخته است. این مقاله با هدف افزایش کارایی بادگیرها رفع کاستی های گذشته آن و معاصرسازی بادگیرهای سنتینوشته شده است. دراین راستا از مطالعات پژوهشی دکتر مهدی بهادری نژاد دکتر مهناز محمودی و بررسی نمونه های خارجی مدرن و روشهایی جهت افزایش راندمان بادگیرها و تبدیل آن به عناصری کارامد درمعماری مدرن استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

بادگیر ، تهویه طبیعی ، بومهای بیابانی ، معاصرسازی ، سرمایش تبخیری