تعیین رابطه بین فعالیت بدنی با میزان استرس شغلی در کارکنان و اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

در دنیای امروز استرس شغلی به عنوان مشکل و معضلی جدی در میان انواع مشاغل به ویژه در میان کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگاه ها محسوب می شود. در این میان فعالیت های بدنی و ورزشی به عنوان ابزاری سودمند با تأثیرات گسترده و نقش ارزشمند خود از جمله عوامل مهم و تأثیر گذاری هستند که افراد می توانند با استفاده از آن بر فشارهای روحی- روانی خود همچون استرس شغلی فائق آیند. هدف از انجام این پژوهش تغیین رابطه بین فعالیت بدنی با میزان استرس شغلی در کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش شامل 919 نفر از کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد در سال 90-1389 بوده و نمونه ی آماری این پژوهش شامل 276 نفر از کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد می باشد. بهترین ابزار اندازه گیری که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت، پرسش نامه ی فعالیت بدنی بک و پرسش نامه ی استرس شغلی HSE بود. همچنین در این پژوهش به منظور طبقه بندی نمرات خام و توصیف ا ندازه های نمونه از روش های آمار توصیفی، برای مقایسه ی میانگین ها از آزمون t در گروه های مستقل و جهت تعیین رابطه بین متغیرها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شده است. نتایج به دست آمده به شرح زیر است: بین فعالیت بدنی با میزان استرس شغلی در کارکنان و اعضای هیئت ع لمی دانشگاه آزاد اسلامی مهد رابطه ی معنی داری مشاهده شد (p=0/001). و همچنین بین استرس شغلی در کارکنان و اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد تفاوت معنی داری مشاهده شد (p=0/001).

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، استرس شغلی ، کارکنان ، اعضای هیئت علمی