بررسی تاثیر تنش کم آبی و محلول پاشی متانول بر راندمان مصرف تشعشع، تشعشع فعال جذب شده تجمعی و ضریب استهلاک نوری در سویا (L17)

به منظور بررسی اثر تنش کم آبی و محلول پاشی متانول بر راندمان مصرف تشعشع و ضریب استهلاک نوری در سویا، آزمایشی مزرعه ای بصورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 1387 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد کرج اجرا شد. فاکتور اول در 6 سطح که یک تیمار شاهد M0 (بدون مصرف متانول) و تیمارهای M5,M4,M3,M2,M1 به ترتیب محلولهای 7 ،14 ، 21 ،28 ، 35 درصد حجمی متانول بودند. تنش خشکی بعنوان فاکتور دوم در 2 سطح 70، و 40، تخلیه رطوبت حجمی اعمال گردید. صفاتی نظیر عملکرد دانه، ماده خشک کل، راندمان مصرف تشعشع و ضریب استهلاک نوری، سرعت رشد محصول اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که محلول پاشی متانول بر راندمان مصرف تشعشع موثر بودهن است و بین تیمارهای اعمال شده تفاوت معنی داری در سطح احتمال 5% وجود دارد. مقایسه میانگین نشان داد بیشترین مقدار راندمان مصرف تشعشع متعلق به سطح 21% حجمی متانول بود که در مقایسه با شاهد افزایش 15% داشت. همچنین نشان داد که بعد از 96 روز پس از کاشت معنی داری در تشعشع فعال جذب شده تجمعی توسط بوته های سویا در تیمارهای مختلف متانول مشاهده شد و این اختلاف تا 123 روز پس از کاشت ادامه داشت. محلول پاشی متانول و تنش کم آبی تاثیری بر ضریب اصطکاک نوری نداشت ولی با این حال ضریب استهلاک نوری نیز در سطح 21% در مقایسه با دیگر سطوح کاهش نشان داد. اثر متقابل فاکتورهای مورد بررسی معنی دار نشد.

کلیدواژه ها:

متانول ، راندمان مصرف تشعشع ، ضریب استهلاک نوری ، تشعشع تجمعی